محتشم کاشانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵

سلاخ که آدمی کشی شیوهٔ اوست

چون ریزش خون دوست می‌دارد دوست

گر سر ببرد مرا نه پیچم گردن

ور پوست کند مرا نگنجم در پوست