محتشم کاشانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱

این آب که خضر ازو بقا خواسته است

وز غیرتش آب زندگی کاسته است

از قوت فواره نگشتست بلند

کز جای ز تعظیم تو برخاسته است