محتشم کاشانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹

آصف که مهین سواد اقلیم بقاست

وز آصفیش سلطنت ایمن ز فناست

تا عارضه در خانهٔ دو روزش ننشاند

معلوم نشد که سلطنت از که به پاست