محتشم کاشانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸

ای قصر بلند آسمان پیش تو پست

خلقت همهٔ زیردست از روز الست

بر تافته روزگار دستم به جفا

دریاب و گرنه میرود کار ز دست