باباطاهر » دوبیتیها » دوبیتی شمارهٔ ۲۲۲
دل مو دایم اندر ماتم ته
بدل پیوسته بیدرد و غم ته
چه پرسی که چرا قدت ببوخم
خم قدم از آن پیچ و خم ته