ای دل، ز شرابِ جهل مستی تا کِی؟
و ای نیستشونده، لافِ هستی تا کِی؟
گر غرقهٔ بَحْرِ غِفْلَت و آز نِهای
تَردامنی و هواپرستی تا کِی؟