هاتف اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۰

دلخسته‌ام از ناوک دلدوز فراق

جان سوخته از آتش دلسوز فراق

دردا و دریغا که بود عمر مرا

شب‌ها شب هجر و روزها روز فراق