هاتف اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰

هر شب به تو با عشق و طرب می‌گذرد

بر من زغمت به تاب و تب می‌گذرد

تو خفته به استراحت و بی تو مرا

تا صبح ندانی که چه شب می‌گذرد