هاتف اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹

یک لحظه کسی که با تو دمساز آید

یا با تو دمی همدم و همراز آید

از کوی تو گر سوی بهشتش خوانند

هرگز نرود وگر رود باز آید