هاتف اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳

از عشق کز اوست بر لبم مهر سکوت

هر دم رسدم بر دل و جان قوت و قوت

من بندهٔ عشق و مذهب و ملت من

عشق است و علی ذالک احیی و اموت