هاتف اصفهانی » دیوان اشعار » مقطعات » قطعه شمارهٔ ۵

عزیزم بهر آزارم نهانی

مرس برداشت از کلبی معلم

چنین دانست کاین را من ندانم

الم یعلم بان الله یعلم