عراقی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۱

ای کرده غمت با دل من روی به روی

زلف تو کند حال دلم موی به موی

اندر طلبت چو لولیان می‌گردم

دور از در تو، دربدر و کوی به کوی