عراقی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۳

چندن که خم باده‌پرست است بده

چندان که در توبه نبسته است بده

تا این قفس جسم مرا طوطی عمر

در هم نشکسته است و نجسته است بده