عراقی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۷

یارب، به تو در گریختم بپذیرم

در سایهٔ لطف لایزالی گیرم

کس را گذر از جادهٔ تقدیر تو نیست

تقدیر تو کرده‌ای، تو کن تدبیرم