عراقی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۹

دل جز به دو زلف مشکبارش ندهند

جان جز به دو لعل آبدارش ندهند

در بارگه وصل، جلالش می‌گفت:

این سر که نه عاشق است بارش ندهند