عراقی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۴

حسنت به ازل نظر چو در کارم کرد

بنمود جمال و عاشق زارم کرد

من خفته بدم به ناز در کتم عدم

حسن تو به دست خویش بیدارم کرد