عراقی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲

عشق تو ز دست ساقیان باده بریخت

وز دیده بسی خون دل ساده بریخت

بس زاهد خرقه پوش سجاده نشین

کز عشق تو می بر سر سجاده بریخت