خاقانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۳۸

سیمرغ وصالی ای بت عالی رای

دادی لقبم همای گیتی آرای

من فارغم از دانهٔ هرکس چو همای

تو نیز چو سیمرغ به کس رخ منمای