خاقانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۰۰

یاران جهان را همه از که تا مه

دیدیم به تحقیق در این دیه از ده

با همدگر اختلاط چون بند قبا

دارند ولی نیند خال ز گره