خاقانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۹۵

خاقانی را خون دل رز در ده

دل سوخته را خام روان پز در ده

آن آب دل افروز دل رز در ده

صافی شده را درد زبان گز در ده