خاقانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۹۱

چشمم به گل است و مرغ دستان زن تو

میلم به می است و رطل مرد افکن تو

زین پس من و صحرای دل روشن تو

من چون تو و تو چون من و من بی من تو