خاقانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۷۵

خاقانی اگرچه دارد از درد نهان

جان خسته و دیده غرقه و دل بریان

اینک سوی وصل تو فرستاد ای جان

جان تحفه و دیده مژده و دل قربان