خاقانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۶۲

در کوی تو خاطری ندیدم محزون

زاهد از عقل شاد و عاشق ز جنون

ساقی سر گرم باده، مطرب خواهند

کل حزب بما لدیهم فرحون