خاقانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۵۴

بیداد براین تنگدل آخر بس کن

ای ظالمِ ده رنگ دل آخر بس کن

از خیره‌کُشیت سنگ بر من بگریست

ای خیره‌کش سنگ‌دل آخر بس کن