خاقانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۴۷

گردون قفسی است سبز پرچشمه چو دام

مرغان همه زین قفس پریدند مدام

دیری است در این قفس ندیده است ایام

یک مرغ چو من همای خاقانی نام