خاقانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۳۰

من دست به شاخ مه مثالی زده‌ام

دل دادم و بس صلای مالی زده‌ام

او خود نپذیرد دل و مالم اما

اختر به گذشتن است، و فالی زده‌ام