خاقانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۷

دود تو برون شود ز روزن یک روز

مرغ تو بپرد از نشیمن یک روز

گیرم که به کام دوست باشی صد سال

ناکام شوی به کام دشمن یک روز