خاقانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۳

گفتم به دل ار چو نی ببرندم سر

ننشینم تا نخایم آن شکر تر

پیش شکر از پر مگس ساخت سپر

گفت ار مگسی هم ننشینی به شکر