خاقانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۷

صد باره وجود را فرو ریخته‌اند

تا همچو تو صورتی برانگیخته‌اند

سبحان الله ز فرق سر تا قدمت

در قالب آرزوی ما ریخته‌اند