خاقانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۲

کس همچو من غریب بی‌یار مباد

بیچاره و عاجز و گرفتار مباد

درد هجران مرا به جان آورده

هر جا که طبیب نیست بیمار مباد