خاقانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۸

در مسلخ عشق جز نکو را نکشند

روبه صفتان زشت خو را نکشند

گر عاشق صادقی ز کشتن مگریز

مردار بود هر آنکه او را نکشند