خاقانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۳

تشویر بتان از رخ رخشان تو خاست

تسکین روان از لب خندان تو خاست

هرچند دوای جان ز مرجان تو خاست

درد دل من ز درد دندان تو خاست