خاقانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۲

ناوک‌زن سینه‌ها شود مژگانت

افسون‌گر دردها شود مرجانت

چون درد بدید‌، آن لب‌ِ افسون‌خوانت

از دست لبت گریخت در دندانت