خاقانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴

ای تیغ تو آب روشن و آتش ناب

آبی چو خماهن، آتشی چون سیماب

از هیبت آن آب تن آتش تاب

رفت آتشی از آتش و آبی از آب