صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۹۸- سوره البیّنه » ۱- آیات ۱ تا ۸

بسم االله الرحمن الرحیم

لَمْ یَکُنِ اَلَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ أَهْلِ اَلْکِتٰابِ وَ اَلْمُشْرِکِینَ مُنْفَکِّینَ حَتّٰی تَأْتِیَهُمُ اَلْبَیِّنَةُ (۱) رَسُولٌ مِنَ اَللّٰهِ یَتْلُوا صُحُفاً مُطَهَّرَةً (۲) فِیهٰا کُتُبٌ قَیِّمَةٌ (۳) وَ مٰا تَفَرَّقَ اَلَّذِینَ أُوتُوا اَلْکِتٰابَ إِلاّٰ مِنْ بَعْدِ مٰا جٰاءَتْهُمُ اَلْبَیِّنَةُ (۴) وَ مٰا أُمِرُوا إِلاّٰ لِیَعْبُدُوا اَللّٰهَ مُخْلِصِینَ لَهُ اَلدِّینَ حُنَفٰاءَ وَ یُقِیمُوا اَلصَّلاٰةَ وَ یُؤْتُوا اَلزَّکٰاةَ وَ ذٰلِکَ دِینُ اَلْقَیِّمَةِ (۵) إِنَّ اَلَّذِینَ کَفَرُوا مِنْ أَهْلِ اَلْکِتٰابِ وَ اَلْمُشْرِکِینَ فِی نٰارِ جَهَنَّمَ خٰالِدِینَ فِیهٰا أُولٰئِکَ هُمْ شَرُّ اَلْبَرِیَّةِ (۶) إِنَّ اَلَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا اَلصّٰالِحٰاتِ أُولٰئِکَ هُمْ خَیْرُ اَلْبَرِیَّةِ (۷) جَزٰاؤُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنّٰاتُ عَدْنٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا اَلْأَنْهٰارُ خٰالِدِینَ فِیهٰا أَبَداً رَضِیَ اَللّٰهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ ذٰلِکَ لِمَنْ خَشِیَ رَبَّهُ (۸)

بنام خدای بخشاینده مهربان

نبودند آنان که کافر شدند از اهل کتاب و مشرکان جدایان تا وقتی که آمد ایشان را باقران (۱) فرستاده از خدا که می‌خواند صحیفها پاکیزه (۲) در آنهاست نوشته‌های راست درست (۳) و متفرق نشدند آنها که داده نشدند کتاب را مگر از بعد آنکه آمد ایشان را بینه (۴) و فرموده نشدند مگر تا پرستند خدا را خالص دارندگان برای او دین را حق‌گرایان و بر پای دارند نماز را و بدهند زکاة را و اینست کیش راست (۵) بدرستی که آنان که کافر شدند از اهل کتاب و مشرکان در آتش دوزخ باشد جاویدان در آن آنهااند آنها بدترین خلق (۶) بدرستی که آنان که ایمان آوردند و کردند کارهای شایسته آن گروه ایشانند بهترین خلق (۷) پاداش ایشانست نزد پروردگارشان بهشتهای جای اقامت دائمی که می‌رود از زیر آنها نهرها جاویدان در آن همیشه خوشنود شد خدا از ایشان و خوشنود شدند از او آن برای کسیست که ترسد از پروردگارش (۸)