صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۷۷- سوره المرسلات » ۲- آیات ۱۶ تا ۳۴

أَ لَمْ نُهْلِکِ اَلْأَوَّلِینَ (۱۶) ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ اَلْآخِرِینَ (۱۷) کَذٰلِکَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِینَ (۱۸) وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ (۱۹) أَ لَمْ نَخْلُقْکُمْ مِنْ مٰاءٍ مَهِینٍ (۲۰) فَجَعَلْنٰاهُ فِی قَرٰارٍ مَکِینٍ (۲۱) إِلیٰ قَدَرٍ مَعْلُومٍ (۲۲) فَقَدَرْنٰا فَنِعْمَ‌ اَلْقٰادِرُونَ (۲۳) وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ (۲۴) أَ لَمْ نَجْعَلِ اَلْأَرْضَ کِفٰاتاً (۲۵) أَحْیٰاءً وَ أَمْوٰاتاً (۲۶) وَ جَعَلْنٰا فِیهٰا رَوٰاسِیَ شٰامِخٰاتٍ وَ أَسْقَیْنٰاکُمْ مٰاءً فُرٰاتاً (۲۷) وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ (۲۸) اِنْطَلِقُوا إِلیٰ مٰا کُنْتُمْ بِهِ تُکَذِّبُونَ (۲۹) اِنْطَلِقُوا إِلیٰ ظِلٍّ ذِی ثَلاٰثِ شُعَبٍ (۳۰) لاٰ ظَلِیلٍ وَ لاٰ یُغْنِی مِنَ اَللَّهَبِ (۳۱) إِنَّهٰا تَرْمِی بِشَرَرٍ کَالْقَصْرِ (۳۲) کَأَنَّهُ جِمٰالَتٌ صُفْرٌ (۳۳) وَیْلٌ یَوْمَئِذٍ لِلْمُکَذِّبِینَ (۳۴)

آیا هلاک نکردیم پیشینیان را (۱۶) پس از پی ایشان خواهیم برد بازپسان را (۱۷) همچنین می‌کنیم با گنهکاران (۱۸) وای روزی چنین مر تکذیب‌کنندگان را (۱۹) آیا نیافریدیم شما را از آبی بیقدر (۲۰) پس گردانیدیم او را در آرامگاهی محکم (۲۱) تا مقداری معین (۲۲) پس توانا آمدیم پس خوب توانایانیم (۲۳) وای روزی چنین مر تکذیب‌کنندگان را (۲۴) آیا نگردانیدیم آیا زمین را کافی (۲۵) زندگان را و مردگان را (۲۶) و گردانیدیم در آن کوه‌های استوار بلند و آشامانیدیم شما را آب شیرین (۲۷) وای روزی چنین مر تکذیب‌کنندگان را (۲۸) بروید بسوی آنچه که بودید که بآن تکذیب می‌کردند (۲۹) بروید بسوی سایه صاحب سه شاخ (۳۰) نه خنک گرداند و نه کفایت کند از گرمی آتش (۳۱) بدرستی که آن می‌اندازد شراره چون کوشک (۳۲) گویا که شتران زرد است (۳۳) وای روزی چنین مر تکذیب‌کنندگان را (۳۴)