کُلُّ نَفْسٍ بِمٰا کَسَبَتْ رَهِینَةٌ (۳۸) إِلاّٰ أَصْحٰابَ اَلْیَمِینِ (۳۹) فِی جَنّٰاتٍ یَتَسٰاءَلُونَ (۴۰) عَنِ اَلْمُجْرِمِینَ (۴۱) مٰا سَلَکَکُمْ فِی سَقَرَ (۴۲) قٰالُوا لَمْ نَکُ مِنَ اَلْمُصَلِّینَ (۴۳) وَ لَمْ نَکُ نُطْعِمُ اَلْمِسْکِینَ (۴۴) وَ کُنّٰا نَخُوضُ مَعَ اَلْخٰائِضِینَ (۴۵) وَ کُنّٰا نُکَذِّبُ بِیَوْمِ اَلدِّینِ (۴۶) حَتّٰی أَتٰانَا اَلْیَقِینُ (۴۷) فَمٰا تَنْفَعُهُمْ شَفٰاعَةُ اَلشّٰافِعِینَ (۴۸)
هر نفسی بآنچه کسب کرده در گرو است (۳۸) جز اصحاب دست راست (۳۹) که در بهشتها می‌پرسند (۴۰) از گناهکاران (۴۱) چه چیز درآورد شما را در دوزخ (۴۲) گویند نبودیم از نمازگزاران (۴۳) و نبودیم اطعام کنیم درمانده را (۴۴) و بودیم که صحبت بیهوده داشتیم با بیهودگان (۴۵) و بودیم ما که تکذیب می‌نمودیم روز جزا را (۴۶) تا آمد ما را یقین (۴۷) پس نفع نه بخشید آنها را درخواست شفاعت‌کنندگان (۴۸)
هست هر نفسی به کردارش رهین
نزد حق الاّ که اصحاب یمین
زآنکه ایشانند مفکوک الرقاب
فارغ از اندیشۀ رنج و ثواب
در بهشتند اعنی اصحاب یمین
می کنند از هم سئوال مجرمین
ما بپرسیدیم گویند از چه راه
مر شما را گشت دوزخ جایگاه
می بگویند اهل دوزخ در جواب
ما نبودیم از مصلّین در حساب
ما نمی دادیم مسکین را طعام
خوض می کردیم در عیب کرام
با گروه خائضین که بودشان
عیب احمد (ص) و اهل ایمان در زبان
وآنکه می بودیم در تکذیب هین
از کتاب و از رسول و یوم دین
تا که مرگ آمد به ما پس نیست نفع
در شفاعت از شفیعان بهر دفع