صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۷۱- سوره نوح » ۳- آیات ۲۱ تا ۲۸

قٰالَ نُوحٌ رَبِّ إِنَّهُمْ عَصَوْنِی وَ اِتَّبَعُوا مَنْ لَمْ یَزِدْهُ مٰالُهُ وَ وَلَدُهُ إِلاّٰ خَسٰاراً (۲۱) وَ مَکَرُوا مَکْراً کُبّٰاراً (۲۲) وَ قٰالُوا لاٰ تَذَرُنَّ آلِهَتَکُمْ وَ لاٰ تَذَرُنَّ وَدًّا وَ لاٰ سُوٰاعاً وَ لاٰ یَغُوثَ وَ یَعُوقَ وَ نَسْراً (۲۳) وَ قَدْ أَضَلُّوا کَثِیراً وَ لاٰ تَزِدِ اَلظّٰالِمِینَ إِلاّٰ ضَلاٰلاً (۲۴) مِمّٰا خَطِیئٰاتِهِمْ أُغْرِقُوا فَأُدْخِلُوا نٰاراً فَلَمْ یَجِدُوا لَهُمْ مِنْ دُونِ اَللّٰهِ أَنْصٰاراً (۲۵) وَ قٰالَ نُوحٌ رَبِّ لاٰ تَذَرْ عَلَی اَلْأَرْضِ مِنَ اَلْکٰافِرِینَ دَیّٰاراً (۲۶) إِنَّکَ إِنْ تَذَرْهُمْ یُضِلُّوا عِبٰادَکَ وَ لاٰ یَلِدُوا إِلاّٰ فٰاجِراً کَفّٰاراً (۲۷) رَبِّ اِغْفِرْ لِی وَ لِوٰالِدَیَّ وَ لِمَنْ دَخَلَ بَیْتِیَ مُؤْمِناً وَ لِلْمُؤْمِنِینَ وَ اَلْمُؤْمِنٰاتِ وَ لاٰ تَزِدِ اَلظّٰالِمِینَ إِلاّٰ تَبٰاراً (۲۸)

گفت نوح پروردگارا بدرستی که ایشان نافرمانبرداری کردند و پیروی کردند کسی را که بیفزود آنها را مال او و ولد او مگر زیان (۲۱) و بد اندیشیدند بد اندیشیدنی بزرگ (۲۲) و گفتند نگذارید البته خدایانتان را و نگذارید و در او نه سواع را و نه یغوث را و نه یعقوق را و نه نسر را (۲۳) و بتحقیق که گمراه گردانیدند بسیاری را و نیفزود ستمکاران را مگر گمراهی (۲۴) از گناهان ایشان غرق گردانیده شدند پس داخل شدند در آتش پس نه یافتند برای خود از غیر خدا یاوری را (۲۵) و گفت نوح پروردگارا وا نگذار بر زمین از کافران دیاری را (۲۶) بدرستی که اگر واگذاری ایشان را گمراه کنند بندگان ترا و نیارند فرزندان مگر بدکاران ناسپاس (۲۷) پروردگارا بیامرز مرا و پدر و مادر مرا و کسی را که داخل شد در خانه من با ایمان و مر مؤمنین و مؤمنات را و میفزای ظالمان را مگر هلاکت (۲۸)