صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۷۰- سوره المعارج » ۳- آیات ۳۶ تا ۴۴

فَمٰا لِ اَلَّذِینَ کَفَرُوا قِبَلَکَ مُهْطِعِینَ (۳۶) عَنِ اَلْیَمِینِ وَ عَنِ اَلشِّمٰالِ عِزِینَ (۳۷) أَ یَطْمَعُ کُلُّ اِمْرِئٍ مِنْهُمْ أَنْ یُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِیمٍ (۳۸) کَلاّٰ إِنّٰا خَلَقْنٰاهُمْ مِمّٰا یَعْلَمُونَ (۳۹) فَلاٰ أُقْسِمُ بِرَبِّ اَلْمَشٰارِقِ وَ اَلْمَغٰارِبِ إِنّٰا لَقٰادِرُونَ (۴۰) عَلیٰ أَنْ نُبَدِّلَ خَیْراً مِنْهُمْ وَ مٰا نَحْنُ بِمَسْبُوقِینَ (۴۱) فَذَرْهُمْ یَخُوضُوا وَ یَلْعَبُوا حَتّٰی یُلاٰقُوا یَوْمَهُمُ اَلَّذِی یُوعَدُونَ (۴۲) یَوْمَ یَخْرُجُونَ مِنَ اَلْأَجْدٰاثِ سِرٰاعاً کَأَنَّهُمْ إِلیٰ نُصُبٍ یُوفِضُونَ (۴۳) خٰاشِعَةً أَبْصٰارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ذٰلِکَ اَلْیَوْمُ اَلَّذِی کٰانُوا یُوعَدُونَ (۴۴)

پس چیست آنان را که کافرند نزد تو شتابندگانند (۳۶) از راست و از چپ تو جدا جدا (۳۷) آیا طمع می‌دارد هر مردی از ایشان که داخل شود در بهشتهای با ناز و نعمت (۳۸) نه چنانست بدرستی که ما پدید کردیم ایشان را از چیزی که نمی‌دانند (۳۹) پس سوگند یاد نمی‌کنم بپروردگار مشارق و مغارب که مائیم هر آینه توانایان (۴۰) بر اینکه عوض آریم بهتر از ایشان و ما نیستیم به پیشی‌گیرندگان (۴۱) پس واگذار ایشان را تا صحبت باطل کنند و بازی کنند تا ملاقات کنند روزشان را که وعده داده می‌شوند (۴۲) روزی که بیرون آیند از کوره‌ها شتابند گویا ایشان بسوی بتان می‌شتابند (۴۳) خشوع‌کننده است چشمهاشان فرا گیرد ایشان را خواری اینست آن روز که بودید وعده کرده می‌شدید (۴۴)