صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۶۳- سوره المنافقون » ۲- آیات ۵ تا ۷

وَ إِذٰا قِیلَ لَهُمْ تَعٰالَوْا یَسْتَغْفِرْ لَکُمْ رَسُولُ اَللّٰهِ لَوَّوْا رُؤُسَهُمْ وَ رَأَیْتَهُمْ یَصُدُّونَ وَ هُمْ مُسْتَکْبِرُونَ (۵) سَوٰاءٌ عَلَیْهِمْ أَسْتَغْفَرْتَ لَهُمْ أَمْ لَمْ تَسْتَغْفِرْ لَهُمْ لَنْ یَغْفِرَ اَللّٰهُ لَهُمْ إِنَّ اَللّٰهَ لاٰ یَهْدِی اَلْقَوْمَ اَلْفٰاسِقِینَ (۶) هُمُ اَلَّذِینَ یَقُولُونَ لاٰ تُنْفِقُوا عَلیٰ مَنْ عِنْدَ رَسُولِ اَللّٰهِ حَتّٰی یَنْفَضُّوا وَ لِلّٰهِ خَزٰائِنُ اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضِ وَ لٰکِنَّ اَلْمُنٰافِقِینَ لاٰ یَفْقَهُونَ (۷)

و چون گفته شود مر ایشان را بیائید تا آمرزش خواهد برای شما فرستاده خدا پیچند سر ایشان را و بینی ایشان را می‌بندند و ایشان باشند تکبرکنندگان (۵) یکسانست برای ایشان آمرزش کرده باشی یا استغفار کرده باشی برای ایشان هرگز نیامرزد خدا مر ایشان را بدرستی که خدا هدایت نکند گروه فاسقان را (۶) ایشانند آنان که می‌گویند انفاق مکنید بر آنکه نزد رسول خداست تا متفرق شوند و خدای را خزینه‌ها آسمانها و زمین است و لیکن منافقان نمی‌فهمند (۷)

گشت این آیت چو نازل بر نبی

قوم او گفتند بر ابن اُبّی

یافت در حقّ تو این آیت نزول

رو که خواهد مغفرت بهرت رسول

سر بپیچید و بگردانید رو

گفت گفتندم که ایمان آر تو

پس بیاوردم من ایمان با ثبات

گفت می باید دهی، دادم زکات

مانده برجا این یک اندر دسترس

بر محمّد (ص) سجده باید کرد و بس

آمد اینکه بر منافق سیرتان

چونکه می گویند مردم در عیان

می بیایید اینکه خواهد مغفرت

بر شما پیغمبر اندر معذرت

می بپیچانند سرهاشان وز آن

می کنند اعراض بینی تا چسان

هستشان گردن کشی از اعوجاج

ما بر این یعنی نداریم احتیاج

هست یکسان خواهی آمرزش اگر

یا نخواهی بهر ایشان در اثر

هرگز ایشان را نیامرزد خدا

هم به فاسق می نباشد رهنما

آن کسان گویند از شومی به ناس

نفقه ندهید و طعام و هم لباس

آنکه را نزد رسول االله بود

از فقیران مهاجر بی عدد

تا ز عریانی و جوع ایشان همه

تفرقه گردند بر سان رمه

مر غلامان نزد خواجۀ خود روند

هم پسرها با پدر ملحق شوند

هر منافق او خسیس است و بخیل

زنده جز خود را نخواهد در سبیل

می کند تحمیق آن کو مال خویش

می دهد بر مستحق در حفظ کیش

همچنان کآن بَددلان انصار را

نهی می کردند از بذل نوا

هست حق را نزد رزق بندگان

جمله مخزنهای ارض و آسمان

هست یعنی آن مفاتیح از تمام

در ید قدرت در ارزاق انام

می دهد روزی ز روی مصلحت

هر که را بر وجه خاص از موهبت

این نمی دانید لیک اهل نفاق

که بود روزی ز حق بالاتفاق