بسم االله الرحمن الرحیم
یُسَبِّحُ لِلّٰهِ مٰا فِی اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ مٰا فِی اَلْأَرْضِ اَلْمَلِکِ اَلْقُدُّوسِ اَلْعَزِیزِ اَلْحَکِیمِ (۱) هُوَ اَلَّذِی بَعَثَ فِی اَلْأُمِّیِّینَ رَسُولاً مِنْهُمْ یَتْلُوا عَلَیْهِمْ آیٰاتِهِ وَ یُزَکِّیهِمْ وَ یُعَلِّمُهُمُ اَلْکِتٰابَ وَ اَلْحِکْمَةَ وَ إِنْ کٰانُوا مِنْ قَبْلُ لَفِی ضَلاٰلٍ مُبِینٍ (۲) وَ آخَرِینَ مِنْهُمْ لَمّٰا یَلْحَقُوا بِهِمْ وَ هُوَ اَلْعَزِیزُ اَلْحَکِیمُ (۳) ذٰلِکَ فَضْلُ اَللّٰهِ یُؤْتِیهِ مَنْ یَشٰاءُ وَ اَللّٰهُ ذُو اَلْفَضْلِ اَلْعَظِیمِ (۴) مَثَلُ اَلَّذِینَ حُمِّلُوا اَلتَّوْرٰاةَ ثُمَّ لَمْ یَحْمِلُوهٰا کَمَثَلِ اَلْحِمٰارِ یَحْمِلُ أَسْفٰاراً بِئْسَ مَثَلُ اَلْقَوْمِ اَلَّذِینَ کَذَّبُوا بِآیٰاتِ اَللّٰهِ وَ اَللّٰهُ لاٰ یَهْدِی اَلْقَوْمَ اَلظّٰالِمِینَ (۵)
بنام خداوند بخشاینده مهربان
تسبیح گفت خدا را آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است آن پادشاه پاک عزیز حکیم (۱) اوست آنکه برانگیخت در امینها رسولی را از ایشان میخواند بر ایشان آیتهایش را و پاک میسازد ایشان را و میآموزدشان کتاب و حکمت را و بدرستی که بودند از پیش هر آینه در گمراهی آشکار (۲) و دیگرانند ایشان که لاحق نشدند بایشان و اوست عزیز حکیم (۳) آن فضل خداست که میدهد بکسی که میخواهد و خداست صاحب فضل بزرگ (۴) مثل آنکه بار کرده شدند تورات پس بر نداشتند آن را چون مثل خر است که بردارد کتابها را بد است مثل گروهی که تکذیب کردند آیتهای خدا را و خدا هدایت نمیکند گروه ستمکاران را (۵)
می کند تنزیه حق را آنچه هست
در سماوات و زمین از فوق و پست
پادشاهی کوست ملکش بی زوال
پاک از نقص و عیوب و اختلال
ارجمند و غالب و ذوالاقتدار
در هر آن فعلی حکیم و راست کار
اوست آن کس کاندر اُمیّین نمود
منبعث پیغمبری ز ایشان که بود
خواند آیت ها بر ایشان از خدا
پاکشان سازد ز رجس شرکها
هم بیاموزد کتاب و حکمت او
بر عوام اُمّی اندر آیت او
که بُدند آن مُردگان در روزگار
پیش از او اندر ضلالی آشکار
هم به قومی دیگر از ایشان که باز
ملحق ایشان را نگشتند از نیاز
لیک لاحق بعد از این خواهند شد
تابعین یعنی که می آیند خود
حق تعالی غالب است و استوار
دین خود محکم کند در روزگار
این است فضل حق دهد بر هر که خواست
صاحب فضل بزرگ است او به راست
در مثل آنانکه بر تورات چند
بار کرده گشته اند اندر پسند
حمل آن را پس نکردند آن کسان
آن چنان که بود حقّ حمل آن
بر مثال آن حماری کز عتاب
می نماید حمل اسفار و کتاب
بی خبر از پشت خویش آن بی تمیز
کآنچه در بار است می باشد چه چیز
بد بود مانا مثال آن گروه
که به آیات خداوند از وجوه
آن کسان تکذیب کردند از گمان
راه ننماید خدا بر ظالمان
نامه ای بنوشت احمد(ص) بر یهود
خواندشان بر دین اسلام آن ودود
پس نوشتند آن یهود اندر جواب
که نبوّت داشت بر ما انتساب
کآل موساییم و از ابنای رب
آورم ایمان چسان بر یک عرب
که نبوّت در میان قوم او
در جهان هرگز نبود از جستجو
از عرب ما بر نبوّت اَلیقیم
زآنکه ابناء و احباء حقیم