وَ لَوْ لاٰ أَنْ کَتَبَ اَللّٰهُ عَلَیْهِمُ اَلْجَلاٰءَ لَعَذَّبَهُمْ فِی اَلدُّنْیٰا وَ لَهُمْ فِی اَلْآخِرَةِ عَذٰابُ اَلنّٰارِ (۳) ذٰلِکَ بِأَنَّهُمْ شَاقُّوا اَللّٰهَ وَ رَسُولَهُ وَ مَنْ یُشَاقِّ اَللّٰهَ فَإِنَّ اَللّٰهَ شَدِیدُ اَلْعِقٰابِ (۴) مٰا قَطَعْتُمْ مِنْ لِینَةٍ أَوْ تَرَکْتُمُوهٰا قٰائِمَةً عَلیٰ أُصُولِهٰا فَبِإِذْنِ اَللّٰهِ وَ لِیُخْزِیَ اَلْفٰاسِقِینَ (۵) وَ مٰا أَفٰاءَ اَللّٰهُ عَلیٰ رَسُولِهِ مِنْهُمْ فَمٰا أَوْجَفْتُمْ عَلَیْهِ مِنْ خَیْلٍ وَ لاٰ رِکٰابٍ وَ لٰکِنَّ اَللّٰهَ یُسَلِّطُ رُسُلَهُ عَلیٰ مَنْ یَشٰاءُ وَ اَللّٰهُ عَلیٰ کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ (۶)
و اگر نه آن بود که نوشته بود خدا بر ایشان آن جلا هر آینه عذاب میکرد آنها را در دنیا و برای ایشانست در آخرت عذاب آتش (۳) آن باینست که ایشان مخالفت نمودند خدا و رسولش را و کسی که مخالفت نماید خدا و رسولش را پس بدرستی که خداست سخت عقوبت (۴) آنچه را بریدید از درخت خرمای خوب یا واگذاشتنش ایستاده بر اصلهایش پس بود باذن خدا و تا جزا دهد فاسقان را (۵) و آنچه را باز گردانید خدا بر رسولش از ایشان پس بر نتاختند بر آن از اسبی و نه شتری و لیکن خدا تسلط میدهد رسولانش را بر آنکه میخواهد و خداست بر همه چیز توانا (۶)
گر نه آن باشد که بنوشته خدا
بهر ایشان این خروج و این جلا
می نمودند آن جماعت را عذاب
دو جهان از قتل و اُسر بی حساب
هستشان آنسان که اندر آخرت
آتش دوزخ بدون معذرت
این است زآن باعث که کردندی خلاف
با خدا و با رسول ذی عفاف
با خدا وآن کس که آید در شقاق
حق شَدید استش عِقاب و افتراق
حکم شد خرما بُنا نشان را کنند
جملگی ویران و از جا برکنند
زین یهودان بس شدند اندر غضب
پس بگفتند از ره طعن این عجب
ای محمّد (ص) تو کنی دعوی که من
بر عدالت داعی ام از ذوالمنن
عدل این باشد که نخلستان ما
می بسوزاندی و برکندی ز جا
بر پیمبر (ص) شاق بس گشت این مقال
همچنین رفتند بعضی در خیال
که مبادا این بود ظلم و فساد
یعنی از مستضعفین با سداد
در میانشان بس در این رفت اختلاف
کاین بود بر عدل یا ظلم و گزاف
بعض می گفتند باید کرد قطع
بعض از قطعش بسی کردند منع
آمد آیت کآنچه از خرما بُنان
قطع کردید آنچه هِشتید آن چنان
ایستاده بر اصول خویشتن
جمله پس باشد به امر ذوالمنن
تا نماید خوارشان اندر نمود
آنچه بیرون رفتگانند از حدود
بر پیمبر وآنچه بی جنگ و جدال
بازگردانید حق از ملک و مال
می نتازاندید بر تحصیل آن
هیچ اسب و اشتری فاش و نهان
تا به چیزی از غنیمت ها شوید
مستحق زآن ره به اندک یا مزید
لیک مستولی نماید وین عطاست
حق رسول خویش را بر هر که خواست
این غنیمت پس به او شد واگذار
تا دهد بر هر که خواهد ز اختیار
حق به هر چیزی توانا باشد او
تا شما را غالب آرد بر عدو
گاه پنهان، بی سپاه و بی قتال
گاه با هنگامه در جنگ و جدال