صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۵۸- سوره المجادله » ۶- آیات ۱۴ تا ۱۹

أَ لَمْ تَرَ إِلَی اَلَّذِینَ تَوَلَّوْا قَوْماً غَضِبَ اَللّٰهُ عَلَیْهِمْ مٰا هُمْ مِنْکُمْ وَ لاٰ مِنْهُمْ وَ یَحْلِفُونَ عَلَی اَلْکَذِبِ وَ هُمْ یَعْلَمُونَ (۱۴) أَعَدَّ اَللّٰهُ لَهُمْ عَذٰاباً شَدِیداً إِنَّهُمْ سٰاءَ مٰا کٰانُوا یَعْمَلُونَ (۱۵) اِتَّخَذُوا أَیْمٰانَهُمْ جُنَّةً فَصَدُّوا عَنْ سَبِیلِ اَللّٰهِ فَلَهُمْ عَذٰابٌ مُهِینٌ (۱۶) لَنْ تُغْنِیَ عَنْهُمْ أَمْوٰالُهُمْ وَ لاٰ أَوْلاٰدُهُمْ مِنَ اَللّٰهِ شَیْئاً أُولٰئِکَ أَصْحٰابُ اَلنّٰارِ هُمْ فِیهٰا خٰالِدُونَ (۱۷) یَوْمَ یَبْعَثُهُمُ اَللّٰهُ جَمِیعاً فَیَحْلِفُونَ لَهُ کَمٰا یَحْلِفُونَ لَکُمْ وَ یَحْسَبُونَ أَنَّهُمْ عَلیٰ شَیْ‌ءٍ أَلاٰ إِنَّهُمْ هُمُ اَلْکٰاذِبُونَ (۱۸) اِسْتَحْوَذَ عَلَیْهِمُ اَلشَّیْطٰانُ فَأَنْسٰاهُمْ ذِکْرَ اَللّٰهِ أُولٰئِکَ حِزْبُ اَلشَّیْطٰانِ أَلاٰ إِنَّ حِزْبَ اَلشَّیْطٰانِ هُمُ اَلْخٰاسِرُونَ (۱۹)

آیا ندیدی بسوی آنکه دوست گرفتند گروهی را که غضب کرد خدا بر ایشان نیستند آنها از شما و نه از ایشان و سوگند یاد می‌کنند بر دروغ و ایشان می‌دانند (۱۴) آماده کرده خدا برای ایشان عذابی سخت بدرستی که ایشان بد است آنچه که می‌کنند (۱۵) گرفتند سوگندهاشان را سیری پس باز داشته شدند از راه خدا پس برای ایشانست عذابی خوارکننده (۱۶) کفایت نکند از ایشان اموال ایشان و نه اولاد ایشان از خدا چیزی را آنهایند اهل آتش آنهایند در آنها جاودانیان (۱۷) روزی که برانگیزاند خدا همگی پس سوگند یاد می‌کنند برای او هم چنان که سوگند یاد می‌کنند برای شما و می‌پندارند که ایشانند بر چیزی دانسته باش که ایشانند آنها دروغگویان (۱۸) استیلا یافت بر آنها شیطان پس فراموش گردانید آنها را ذکر خدا آنهایند سپاه شیطان دانسته باش که سپاه شیطان آنهایند زیانکاران (۱۹)

ننگری آیا به سوی آن کسان

که منافق پیشه اند و تیره جان

دوست گردیدند با قومی عجب

که بر ایشان کرده حق خشم و غضب

بوده اند ایشان دو رویانی که بود

بغضشان با حق، ولاشان با یهود

نه از یهودند آن جماعت نه از شما

می خورند ایشان قسم بر ناروا

بر دروغ اعنی که در اسلام و دین

وآنگهی دانند خود این کفر و کین

کرده حق آماده اندر نشأتین

مر عذابی سخت ایشان را به عین

بود کاری بد که آن می کرده اند

بر نفاق و بر بدی پرورده اند

برگرفتند آن قسم هاشان سپر

تا به آن مانند ایمن از ضرر

مردمان را از ره حق زآن نفاق

داشتندی باز و دارند این سیاق

پس مر ایشان راست رنجی بس مهین

دفع ز ایشان باز نکند روز دین

مالهای بیش و فرزندانشان

هیچ از قهر خدا از جانشان

این گروهند اهل آتش جاودان

یَومَ یَبعَثُهُمُ جَمِیعاً بی گمان

پس خورند از بهر حق سوگند هم

آن چنان که میخورند اکنون قسم

بر گمانشان که از این کذب و جحود

هستشان چیزی کز آن یابند سود

می بدانید این ز ایمان و فروغ

اینکه ایشانند بر کذب و دروغ

گشته مستولی بر ایشان دیو هم

ذکر حق از یادشان برد از ستم

لشکر دیوند و دانید اینکه هست

حزب شیطان در زیان و در شکست