صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۵۸- سوره المجادله » ۳- آیات ۵ تا ۷

إِنَّ اَلَّذِینَ یُحَادُّونَ اَللّٰهَ وَ رَسُولَهُ کُبِتُوا کَمٰا کُبِتَ اَلَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ قَدْ أَنْزَلْنٰا آیٰاتٍ بَیِّنٰاتٍ وَ لِلْکٰافِرِینَ عَذٰابٌ مُهِینٌ (۵) یَوْمَ یَبْعَثُهُمُ اَللّٰهُ جَمِیعاً فَیُنَبِّئُهُمْ بِمٰا عَمِلُوا أَحْصٰاهُ اَللّٰهُ وَ نَسُوهُ وَ اَللّٰهُ عَلیٰ کُلِّ شَیْ‌ءٍ شَهِیدٌ (۶) أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اَللّٰهَ یَعْلَمُ مٰا فِی اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ مٰا فِی اَلْأَرْضِ مٰا یَکُونُ مِنْ نَجْویٰ ثَلاٰثَةٍ إِلاّٰ هُوَ رٰابِعُهُمْ وَ لاٰ خَمْسَةٍ إِلاّٰ هُوَ سٰادِسُهُمْ وَ لاٰ أَدْنیٰ مِنْ ذٰلِکَ وَ لاٰ أَکْثَرَ إِلاّٰ هُوَ مَعَهُمْ أَیْنَ مٰا کٰانُوا ثُمَّ یُنَبِّئُهُمْ بِمٰا عَمِلُوا یَوْمَ اَلْقِیٰامَةِ إِنَّ اَللّٰهَ بِکُلِّ شَیْ‌ءٍ عَلِیمٌ (۷)

بدرستی که آنان که مخالفت می‌کنند خدا و رسولش را نگونسار شدند هم چنان که نگونسار گردانند آنان که پیش از ایشان و فرو فرستادیم آیتهای روشن و برای کافرانست عذابهای خوار کننده (۵) روزی که برانگیزد ایشان را خدا همگی پس خبر دهید ایشان را بآنچه کردند ضبط کرد آن را خدا و فراموش کردند و خداست بر همه چیزی شاهد (۶) آیا ندیدی که خدا می‌داند آنچه در آسمانهاست و آنچه در زمین است نباشد هیچ راز سه کس جز که اوست چهارمین ایشان و نه پنج جز که اوست ششمین ایشان و نه کمتر از آن و نه بیشتر جز که اوست با ایشان هر جا باشند پس خبر می‌دهد آنها را بآنچه کردند روز قیامت بدرستی که خداست بهر چیزی دانا (۷)

وآن کسان که با خدا و با رسول

می کنند ایشان خلاف از ناقبول

می شوند ایشان نگونسار آن چنان

که نگون گشتند آن پیشینیان

هم به تحقیق آنکه آیت ها پدید

ما فرستادیم بر وعد و وعید

هست بهر کافران که نگروند

آن عذابی که کند خوار و نژند

اندر آن روزی که حق آن جمله را

می برانگیزاند او از قبرها

پس خبر بدهد خداشان در محل

بر هر آنچه کرده اند ایشان عمل

حق شمرده است آن عملها را همه

خود فرامُش کرده اند از مظلمه

هست حاضر بر هر آن چیزی خدا

هم دهد بر وفق عدل آن را جزا

این ندانستی تو آیا که خدا

داند آنچه هست در ارض و سما

می نباشد راز گفتن از سه کس

جز که رابعشان خداوند است و بس

آن سه کس بودند که گفتند حق

داند آیا جمله راز ماخَلَق

هم نباشد پنج کس هم داستان

جز که او سادس بود در رازشان

هم نه کمتر از سه نی از پنج بیش

جز که با ایشان بود از علم خویش

هر کجا باشند ایشان رازگو

نیست بُعدی یا که قربی بهر او

پس خبر بدهد به آنچه کرده اند

روز رستاخیز که بی پرده اند

او به هر چیزی است دانا و خبیر

بگذرد هیچ ار که فکری در ضمیر

هست یکسان پیش علمش در حضور

از جلیّات و خفیّات امور

سریه چون کردی روان خیر البشر

و آمدی اخبار ایشان دیرتر

آن یهودان می نشستندی به راه

غمز و نجوی می نمودند از سپاه

یا دورویان را بُدی عادت چنین

زآن مسلمانان شدند اندوهگین

زین پیمبر گشت واقف با عتاب

کرد نهی و زآن نمودند اجتناب

بود چندی باز کردند این چنین

آمد این آیت ز ربّ العالمین