أَ فَرَأَیْتُمْ مٰا تَحْرُثُونَ (۶۳) أَ أَنْتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ اَلزّٰارِعُونَ (۶۴) لَوْ نَشٰاءُ لَجَعَلْنٰاهُ حُطٰاماً فَظَلْتُمْ تَفَکَّهُونَ (۶۵) إِنّٰا لَمُغْرَمُونَ (۶۶) بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ (۶۷) أَ فَرَأَیْتُمُ اَلْمٰاءَ اَلَّذِی تَشْرَبُونَ (۶۸) أَ أَنْتُمْ أَنْزَلْتُمُوهُ مِنَ اَلْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ اَلْمُنْزِلُونَ (۶۹) لَوْ نَشٰاءُ جَعَلْنٰاهُ أُجٰاجاً فَلَوْ لاٰ تَشْکُرُونَ (۷۰) أَ فَرَأَیْتُمُ اَلنّٰارَ اَلَّتِی تُورُونَ (۷۱) أَ أَنْتُمْ أَنْشَأْتُمْ شَجَرَتَهٰا أَمْ نَحْنُ اَلْمُنْشِؤُنَ (۷۲) نَحْنُ جَعَلْنٰاهٰا تَذْکِرَةً وَ مَتٰاعاً لِلْمُقْوِینَ (۷۳) فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّکَ اَلْعَظِیمِ (۷۴)
آیا پس خبر دهید که آنچه می‌کارید (۶۳) آیا شما می‌رویانید آن را یا مائیم رویندگان (۶۴) اگر خواهیم هر آینه گردانیدیم آن را خشک پس گرو که تأسف خورده باشید (۶۵) ما تاوان‌زدگانیم (۶۶) بلکه ما بی‌بهرگانیم (۶۷) آیا پس خبر دهید که آن آبی که می‌آشامید (۶۸) آیا شما فرو فرستادید آن را از ابر یا مائیم فرو فرستندگان (۶۹) اگر خواهیم گردانیم آن را تلخ مزه پس چرا شکر نمی‌کنید (۷۰) آیا پس خبر دهید که آتشی که بر می‌آرید (۷۱) آیا شما آفریدید درختش را یا مائیم آفرینندگان (۷۲) ما گردانیدیم آن را یادآوری و مایه تعیش برای صاحبان قوت (۷۳) پس تسبیح گوی بنام پروردگارت که بزرگست (۷۴)
پس شما بینید آیا در سرشت
آنچه را که می کنید از دانه کشت
یعنی از تخمی دهید اخبار هین
که کنید آن را نهان اندر زمین
می برویانید آن را خود شما
یا که رویاننده ایم آن نیز ما
لَو نَشَآءُ لَجَعَلنَاهُ حُطَام
پیش از آنکه نفع از آن گیرند و کام
پیش از آن یعنی که آید بر ثمر
خوردشان سازیم و خشک اندر نظر
پس همه روزی تعجب زآن کنید
دست بر دست از پشیمانی زنید
می کنید از آن قضیه گفتگو
که به ما آیا غرامت کرد رو
ما بسی باشیم زین تاوان زده
بلکه هم بدبخت و محروم آمده
دیده اید آیا پس آن آبی شما
که بیاشامید و ریزد ز ابرها
آن شما آیا فرستید از سحاب
یا که بفرستیم ما از ابر آب
گر که ما خواهیم آن را تلخ و شور
می بگردانیم از نزدیک و دور
پس نگویید از چه رو شکر نعم
از خدای رزق بخش ذوالکرم
پس شما دیدید آیا که آورید
از درخت سبز آتش بر پدید
بر دهید اعنی که از شاخ شجر
از برون آوردن آتش خبر
کرده اید ایجاد آن آیا شما
آفریدستید آن را یا که ما
ما بگرداندیم آتش را زیاد
تذکره تا از جهیم آرید یاد
همچنین بهر فرود آیندگان
در بیابان بهره و برخورد از آن
بس فواید کز حق اندر آتش است
پیش از آن کآید بذکر آتش خوش است
پس به پاکی نام آن پروردگار
یاد کن کآمد بزرگ از اقتدار