صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۴۸- سوره الفتح » ۴- آیات ۱۵ تا ۱۷

سَیَقُولُ اَلْمُخَلَّفُونَ إِذَا اِنْطَلَقْتُمْ إِلیٰ مَغٰانِمَ لِتَأْخُذُوهٰا ذَرُونٰا نَتَّبِعْکُمْ یُرِیدُونَ أَنْ یُبَدِّلُوا کَلاٰمَ اَللّٰهِ قُلْ لَنْ تَتَّبِعُونٰا کَذٰلِکُمْ قٰالَ اَللّٰهُ مِنْ قَبْلُ فَسَیَقُولُونَ بَلْ تَحْسُدُونَنٰا بَلْ کٰانُوا لاٰ یَفْقَهُونَ إِلاّٰ قَلِیلاً (۱۵) قُلْ لِلْمُخَلَّفِینَ مِنَ اَلْأَعْرٰابِ سَتُدْعَوْنَ إِلیٰ قَوْمٍ أُولِی بَأْسٍ شَدِیدٍ تُقٰاتِلُونَهُمْ أَوْ یُسْلِمُونَ فَإِنْ تُطِیعُوا یُؤْتِکُمُ اَللّٰهُ أَجْراً حَسَناً وَ إِنْ تَتَوَلَّوْا کَمٰا تَوَلَّیْتُمْ مِنْ قَبْلُ یُعَذِّبْکُمْ عَذٰاباً أَلِیماً (۱۶) لَیْسَ عَلَی اَلْأَعْمیٰ حَرَجٌ وَ لاٰ عَلَی اَلْأَعْرَجِ حَرَجٌ وَ لاٰ عَلَی اَلْمَرِیضِ حَرَجٌ وَ مَنْ یُطِعِ اَللّٰهَ وَ رَسُولَهُ یُدْخِلْهُ جَنّٰاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا اَلْأَنْهٰارُ وَ مَنْ یَتَوَلَّ یُعَذِّبْهُ عَذٰاباً أَلِیماً (۱۷)

زود باشد که بگویند بجاگذاشتگان چون بردید بسوی غنیمتها که بردارید آن را بگذارید ما را که از پی آئیم شما را می‌خواهند که تغییر دهند سخن خدا را بگو هرگز از پی نخواهید آمد ما را همچنین گفت خدا از پیش پس زود باشد که گویند بلکه حسد می‌برند بما بلکه هستند که نمی‌فهمند مگر اندکی (۱۵) بگوی مر بجاگذاشتگان را از بادیه‌نشینان زود باشد که خوانده شوید بسوی گروهی صاحبان آسیب سخت که کارزار نمایند با ایشان یا مسلمان شوند پس اگر اطاعت کنید می‌دهد شما را خدا مزدی خوب و اگر روی بگردانید هم چنان که روی گردانیدید از پیش عقوبت کند شما را عقوبتی پر درد (۱۶) نیست بر کور گناهی و نه بر لنگ گناهی و نه بر بیماران گناهی و کسی که فرمان برد خدا و رسولش را داخل می‌گرداندش در بهشتهایی که می‌رود از زیر آنها نهرها و کسی که روی گرداند عذاب کند او را عقوبتی دردناک (۱۷)