صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۴۷- سوره محمّد » ۶- آیات ۲۹ تا ۳۵

أَمْ حَسِبَ اَلَّذِینَ فِی قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ أَنْ لَنْ یُخْرِجَ اَللّٰهُ أَضْغٰانَهُمْ (۲۹) وَ لَوْ نَشٰاءُ لَأَرَیْنٰاکَهُمْ فَلَعَرَفْتَهُمْ بِسِیمٰاهُمْ وَ لَتَعْرِفَنَّهُمْ فِی لَحْنِ اَلْقَوْلِ وَ اَللّٰهُ یَعْلَمُ أَعْمٰالَکُمْ (۳۰) وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ حَتّٰی نَعْلَمَ اَلْمُجٰاهِدِینَ مِنْکُمْ وَ اَلصّٰابِرِینَ وَ نَبْلُوَا أَخْبٰارَکُمْ (۳۱) إِنَّ اَلَّذِینَ کَفَرُوا وَ صَدُّوا عَنْ سَبِیلِ اَللّٰهِ وَ شَاقُّوا اَلرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ مٰا تَبَیَّنَ لَهُمُ اَلْهُدیٰ لَنْ یَضُرُّوا اَللّٰهَ شَیْئاً وَ سَیُحْبِطُ أَعْمٰالَهُمْ (۳۲) یٰا أَیُّهَا اَلَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اَللّٰهَ وَ أَطِیعُوا اَلرَّسُولَ وَ لاٰ تُبْطِلُوا أَعْمٰالَکُمْ (۳۳) إِنَّ اَلَّذِینَ کَفَرُوا وَ صَدُّوا عَنْ سَبِیلِ اَللّٰهِ ثُمَّ مٰاتُوا وَ هُمْ کُفّٰارٌ فَلَنْ یَغْفِرَ اَللّٰهُ لَهُمْ (۳۴) فَلاٰ تَهِنُوا وَ تَدْعُوا إِلَی اَلسَّلْمِ وَ أَنْتُمُ اَلْأَعْلَوْنَ وَ اَللّٰهُ مَعَکُمْ وَ لَنْ یَتِرَکُمْ أَعْمٰالَکُمْ (۳۵)

بلکه پنداشتند آنان که در دلهاشان مرض است که هرگز بیرون نخواهد آورد خدا کینه‌های ایشان را (۲۹) و اگر می‌خواستم هر آینه نموده بودیم بتو ایشان را پس شناخته بودی‌شان بعلامتشان و می‌شناسی ایشان را در روش گفتار و خدا می‌داند کردار شما را (۳۰) و هر آینه می‌آزمائیم البته شما را تا بدانیم جهادکنندگان را از شما و صبر نمایندگان را و می‌آزمائیم خبرهای شما را (۳۱) بدرستی که آنان که کافر شدند و باز داشتند از راه خدا و مخالفت ورزیدند با رسول از بعد آنکه ظاهر شد مر ایشان را هدایت هرگز ضرر نتوانند رسانید خدا را چیزی و بزودی ناچیز کردند کردارشان را (۳۲) ای آن کسانی که ایمان آوردید فرمان برید خدا را و فرمان برید رسول را و باطل مکنید کردارهاتان را (۳۳) بدرستی که آنان که کافر شدند و باز داشتند از راه خدا پس مردند و ایشان بودند کافران پس هرگز نیامرزد خدا ایشان را (۳۴) پس سستی مکنید و مخوانید بصلح و شما برترانید و خدا با شماست و هرگز کم نمی‌کند از شما کردارهاتان را (۳۵)

خود گمان کردند آیا از غرض

آن کسان که هستشان در دل مرض

آنکه هرگز کینه هاشان را خدا

ناورد بیرون نسازد برملا

بر تو بنماییم اگر خواهیم ما

با علامات آن کسان را هر کجا

تا که بشناسی تو ایشان را تمام

هم به سیما هم به گفتار و کلام

حق بود دانا بر اعمال شما

آزماید بر جهاد آن جمله را

تا مجاهد را بداند کیست باز

هم گذارد صابران را امتیاز

آزماید همچنین اخبارتان

آنچه گویید اعنی از کردارتان

آن سخنها کز قبیح و از حسن

از شما صادر شود در هر زمن

حفص با نون خوانده است این هر سه را

آزماییم اعنی ایشان را بجا

نگرویدند آن کسان که ز انتباه

داشتندی باز خلقان را ز راه

با نبی کردند خصمی در نهان

بعد از آنکه گشت روشن راهشان

گشته بُد ظاهر مر ایشان را هدا

یافتند احمد(ص) شه است و مقتدا

بر خدا نارد ضرر چیزی و زود

خواهد او اعمالشان باطل نمود

ای گروه مؤمنان اندر قبول

طاعت آرید از خدا و از رسول

باطل و فاسد نسازید از ریا

یا ز سُمعه آن عملهاتان شما

آن کسان که بر خدا کافر شدند

مردمان را از ره حق وازدند

پس بمردندی به کفر و کینه ها

هرگز ایشان را نیامرزد خدا

پس نگردید ایچ سست از کارزار

هم نه بر اصلاحشان باشید یار

می نخوانید اعنی ایشان را به صلح

نیست حاصل کفرکیشان را به صلح

وآنگهی که برتر و غالب ترید

با شما باشد خدا و صفدرید

حق نسازد ناقص اعمال شما

هم نبُرّد از ثواب و از جزا