صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۴۵- سوره الجاثیه » ۵- آیات ۲۷ تا ۳۲

وَ لِلّٰهِ مُلْکُ اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضِ وَ یَوْمَ تَقُومُ اَلسّٰاعَةُ یَوْمَئِذٍ یَخْسَرُ اَلْمُبْطِلُونَ (۲۷) وَ تَریٰ کُلَّ أُمَّةٍ جٰاثِیَةً کُلُّ أُمَّةٍ تُدْعیٰ إِلیٰ کِتٰابِهَا اَلْیَوْمَ تُجْزَوْنَ مٰا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (۲۸) هٰذٰا کِتٰابُنٰا یَنْطِقُ عَلَیْکُمْ بِالْحَقِّ إِنّٰا کُنّٰا نَسْتَنْسِخُ مٰا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ (۲۹) فَأَمَّا اَلَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا اَلصّٰالِحٰاتِ فَیُدْخِلُهُمْ رَبُّهُمْ فِی رَحْمَتِهِ ذٰلِکَ هُوَ اَلْفَوْزُ اَلْمُبِینُ (۳۰) وَ أَمَّا اَلَّذِینَ کَفَرُوا أَ فَلَمْ تَکُنْ آیٰاتِی تُتْلیٰ عَلَیْکُمْ فَاسْتَکْبَرْتُمْ وَ کُنْتُمْ قَوْماً مُجْرِمِینَ (۳۱) وَ إِذٰا قِیلَ إِنَّ وَعْدَ اَللّٰهِ حَقٌّ وَ اَلسّٰاعَةُ لاٰ رَیْبَ فِیهٰا قُلْتُمْ مٰا نَدْرِی مَا اَلسّٰاعَةُ إِنْ نَظُنُّ إِلاّٰ ظَنًّا وَ مٰا نَحْنُ بِمُسْتَیْقِنِینَ (۳۲)

و مر خدا راست پادشاهی آسمانها و زمین و روزی که قایم شود قیامت آن روز زیان می‌کنند باطل‌کیشان (۲۷) و بینی هر امتی را بزانو در آینده هر امتی خوانده می‌شود بکتابش آن روز جزا داده می‌شوید آنچه را بودید که می‌کردید (۲۸) اینست کتاب ما سخن می‌گوید بر شما بحق بدرستی که ما بودیم که می‌نوشتیم آنچه را بودید که می‌کردید (۲۹) پس اما آنان که ایمان آوردند و کردند کارهای شایسته پس داخل می‌سازد ایشان را پروردگارشان در رحمتش آنست آن کامیابی آشکار (۳۰) و اما آنان که کافر شدند آیا پس نبود آیتهای من که خوانده می‌شد بر شما پس سرکشی می‌کردید و بودید گروهی گناهکاران (۳۱) و چون گفته شود که وعده خدا حق است و قیامت نیست شکی در آن گوئید ندانیم چیست قیامت گمان نمی‌بریم مگر گمانی و نیستیم ما یقین دارندگان (۳۲)