صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۴۴- سوره الدّخان » ۴- آیات ۴۰ تا ۵۹

إِنَّ یَوْمَ اَلْفَصْلِ مِیقٰاتُهُمْ أَجْمَعِینَ (۴۰) یَوْمَ لاٰ یُغْنِی مَوْلًی عَنْ مَوْلًی شَیْئاً وَ لاٰ هُمْ یُنْصَرُونَ (۴۱) إِلاّٰ مَنْ رَحِمَ اَللّٰهُ إِنَّهُ هُوَ اَلْعَزِیزُ اَلرَّحِیمُ (۴۲) إِنَّ شَجَرَةَ اَلزَّقُّومِ (۴۳) طَعٰامُ اَلْأَثِیمِ (۴۴) کَالْمُهْلِ یَغْلِی فِی اَلْبُطُونِ (۴۵) کَغَلْیِ اَلْحَمِیمِ (۴۶) خُذُوهُ فَاعْتِلُوهُ إِلیٰ سَوٰاءِ اَلْجَحِیمِ (۴۷) ثُمَّ صُبُّوا فَوْقَ رَأْسِهِ مِنْ عَذٰابِ اَلْحَمِیمِ (۴۸) ذُقْ إِنَّکَ أَنْتَ اَلْعَزِیزُ اَلْکَرِیمُ (۴۹) إِنَّ هٰذٰا مٰا کُنْتُمْ بِهِ تَمْتَرُونَ (۵۰) إِنَّ اَلْمُتَّقِینَ فِی مَقٰامٍ أَمِینٍ (۵۱) فِی جَنّٰاتٍ وَ عُیُونٍ (۵۲) یَلْبَسُونَ مِنْ سُندُسٍ وَ إِسْتَبْرَقٍ مُتَقٰابِلِینَ (۵۳) کَذٰلِکَ وَ زَوَّجْنٰاهُمْ بِحُورٍ عِینٍ (۵۴) یَدْعُونَ فِیهٰا بِکُلِّ فٰاکِهَةٍ آمِنِینَ (۵۵) لاٰ یَذُوقُونَ فِیهَا اَلْمَوْتَ إِلاَّ اَلْمَوْتَةَ اَلْأُولیٰ وَ وَقٰاهُمْ عَذٰابَ اَلْجَحِیمِ (۵۶) فَضْلاً مِنْ رَبِّکَ ذٰلِکَ هُوَ اَلْفَوْزُ اَلْعَظِیمُ (۵۷) فَإِنَّمٰا یَسَّرْنٰاهُ بِلِسٰانِکَ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ (۵۸) فَارْتَقِبْ إِنَّهُمْ مُرْتَقِبُونَ (۵۹)

بدرستی که روز تمیز است وعده‌گاه ایشان همگی (۴۰) روزی که کفایت نمی‌کند دوستی از دوستی چیزی را و نه ایشان یاری کرده شوند (۴۱) جز آن را که رحمت کرد خدا بدرستی که او اوست عزیز مهربان (۴۲) بدرستی که درخت زقوم (۴۳) خوراک گناهکارانست (۴۴) چون فلز گداخته می‌جوشد در شکمها (۴۵) چون جوشیدن آب گرم (۴۶) بگیریدش پس بکشیدش بعنف بمیان دوزخ (۴۷) پس بریزید بالای سرش از عذاب آب جوشان (۴۸) بچش بدرستی که تو تویی عزیز گرامی (۴۹) بدرستی که اینست آنچه بودید بآن شک می‌آوردید (۵۰) بدرستی که پرهیزکارانند در جایی امین (۵۱) در بهشتها و چشمها (۵۲) می‌پوشند از دیبای نازک و دیبای سطبر روی بهم‌دارندگان (۵۳) همچنین است و جفت می‌گردانیمشان با حوران فراخ چشم (۵۴) می‌خوانند در آنها هر میوه را آن میان (۵۵) نچشند در آنها مرگ را جز مردن نخستین و نگهداشت ایشان را از عذاب دوزخ (۵۶) تفضلی است از پروردگارت آنست آن کامیابی عظیم (۵۷) پس جز این نیست که آسان کردیم آن را بلغت تو باشد که ایشان پند گیرند (۵۸) پس انتظار بکش بدرستی که ایشان منتظرانند (۵۹)