صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۴۳- سوره الزّخرف » ۱۲- آیات ۸۱ تا ۸۹

قُلْ إِنْ کٰانَ لِلرَّحْمٰنِ وَلَدٌ فَأَنَا أَوَّلُ اَلْعٰابِدِینَ (۸۱) سُبْحٰانَ رَبِّ اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضِ رَبِّ اَلْعَرْشِ عَمّٰا یَصِفُونَ (۸۲) فَذَرْهُمْ یَخُوضُوا وَ یَلْعَبُوا حَتّٰی یُلاٰقُوا یَوْمَهُمُ اَلَّذِی یُوعَدُونَ (۸۳) وَ هُوَ اَلَّذِی فِی اَلسَّمٰاءِ إِلٰهٌ وَ فِی اَلْأَرْضِ إِلٰهٌ وَ هُوَ اَلْحَکِیمُ اَلْعَلِیمُ (۸۴) وَ تَبٰارَکَ اَلَّذِی لَهُ مُلْکُ اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضِ وَ مٰا بَیْنَهُمٰا وَ عِنْدَهُ عِلْمُ اَلسّٰاعَةِ وَ إِلَیْهِ تُرْجَعُونَ (۸۵) وَ لاٰ یَمْلِکُ اَلَّذِینَ یَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ اَلشَّفٰاعَةَ إِلاّٰ مَنْ شَهِدَ بِالْحَقِّ وَ هُمْ یَعْلَمُونَ (۸۶) وَ لَئِنْ سَأَلْتَهُمْ مَنْ خَلَقَهُمْ لَیَقُولُنَّ اَللّٰهُ فَأَنّٰی یُؤْفَکُونَ (۸۷) وَ قِیلِهِ یٰا رَبِّ إِنَّ هٰؤُلاٰءِ قَوْمٌ لاٰ یُؤْمِنُونَ (۸۸) فَاصْفَحْ عَنْهُمْ وَ قُلْ سَلاٰمٌ فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ (۸۹)

بگو اگر باشد مر خدای بخشاینده را فرزندی پس منم اول پرستندگان (۸۱) دانم پاک بودن پروردگار آسمانها و زمین پروردگار عرش از آنچه وصف می‌کنند (۸۲) پس واگذار ایشان را که صحبت دارند و بازی کنند تا آنکه ملاقات کنند روزشان را که وعده داده می‌شوند (۸۳) و اوست که در آسمان اله است و در زمین اله است و اوست درست کار دانا (۸۴) و افزون آمد آنکه مر او راست پادشاهی آسمانها و زمین و آنچه میانه آنهاست و نزد اوست دانش قیامت و بسوی او باز گردانیده می‌شوید (۸۵) و مالک نمی‌باشند آنان که می‌خوانند از غیر او شفاعت کردن را مگر کسی که گواهی داد بحق و ایشان می‌دانند (۸۶) و اگر بپرسی از ایشان که که آفرید ایشان را هر آینه گویند البته خدا پس بکجا برگردانیده می‌شوند (۸۷)و قولش ای پروردگار من بدرستی که اینها گروهی‌اند که ایمان نمی‌آورند (۸۸) پس اعراض کن از ایشان و بگو سلام پس زود باشد که بدانند (۸۹)